Odcienie magii. Stalowy Książę

Księciu i zainteresowanie tą lekturą poszybowało wysoko. Szybko jednak okazało się, że lektura wzbudza tyle samo zachwytu co krytyki, a to już dość dziwna sytuacja. Mnie osobiście szalenie przypadł do gustu styl graficzny. Byłam zachwycona tym, w jaki sposób Andrea Olimpieri prowadziła swoje kreski. Rysunki są jednocześnie siermiężne i proste, ale i cudownie rozmyte, co daje wrażenie jakoby postaci się ruszały. Nadawały więc tym niewielu w zasadzie dialogom życia. Tempo tej opowieści jest tak dominujące i szalone, że właściwie nie ma tu czasu na głębszy oddech. Trudno więc czasem wczuć się w postać Maxima, bo są momenty, w których jego zachowanie jest nieadekwatne i niezrozumiałe. Poza tym dużo tu chaosu. Czasem Schwab podała na tacy zbyt wiele, a innym razem wręcz odwrotnie. Brakuje tu wyważenia i wycentrowania tej opowieści żeby była spójna. Kłują tu w oczy potężne braki w fabule. Na przykład, czytelnik dostaje informację o magii i w zasadzie nie wie skąd ona się bierze. Rozumiem, że jest to prequel, ale kilka słów wyjaśnienia wprowadziłoby tu sporo porządku, a tak, komiks przeznaczony jest jedynie dla osób znających serię: Odcienie magii. To powieść graficzna dla osób kochających Schwab, jej cykle, ale też dla wielbicieli komiksów i Doktora Strange'a.

jest absurdalnie ubogie. Nie mówię tego w złości, jednak moim zdaniem nie warto kupować tego komiksu, jeżeli cenicie sobie dopracowane rysunki oraz nietuzinkową fabułę. Wyczekiwałam tej nowości z niemałym entuzjazmem. Mój zapał nie zniknął wraz z dostaniem komiksu w ręce. Problem pojawił się w momencie, kiedy zaczęłam go czytać. Spodziewałam się czegoś oryginalnego, jak i również w stylu mojej ukochanej autorki. Jednakże, jak można się domyśleć, to właśnie ilistracje zniszczyły całą magię. Odcienie magii bez magii? Któż by się spodziewał. A jednak. Andrea Olimpieri (autorka rysunków) ma ogromny talent, lecz jej kreska jest chaotyczna i nijaka. Nie ma w niej ani grama spójności z fabułą. Choć i ta była momentami nużąca. Do tej pory zadaję sobie pytanie: dlaczego do trzech komiksów są dołączone dwie i te same strony? Moim skromnym zdaniem, wystarczyło je dać jedynie w pierwszym. Dostaliśmy trzy zeszyty komiksów, jednak jestem tak rozczarowana, że nie zamierzam kontynuować tej historii.