Tak właśnie wygląda miłość

mi się spodobało to, że mimo lekkiego stylu pisania, autor porusza trudne tematy. Odnajdywanie i poznawanie siebie, nie akceptacja ze strony rodziny, która dalej używa deadname Neil'a (mówię tu głównie o babci). Początek książki był bardzo szybki. Josh wyznał Neil'owi miłość, ten dał mu kosza i namówił swojego współlokatora na udawany związek. Miałam wrażenie, że wszystko zostało wyczerpane, ale oczywiście się myliłam. Dopiero kiedy wyjechali na ślub, to zaczęłam ich poznawać. Mogłam krok po kroku obserwować zmianę z „nie do końca się lubimy” do „kochamy się”. Pokochałam Wyatt. Cudownie się czytało o jeno odnalezieniu siebie i tym kim się tak naprawdę czuje. Musiałam się przestawić po nagłej zmianie zaimków, ale nie było to mocno uciążliwe. Nie mogłam znieść Josh'a. Przepraszam, ale jak tylko się pojawiał, to ciśnienie mi się podnosiło. Neil mówi, że nic do niego nie czuje, ale to przecież on wie najlepiej i na pewno Neil też coś poczuł! Jeszcze powiedział każdemu, że są w związku i potem Neil musiał słuchać od każdego jak to przykro, że zerwali. I te jego relacje na snapie... Mam lekki niedosyt i chciałabym więcej poznać informacji o Neil'u i Wyatt. Co czują, myślą i jak to wszystko wyglądało od początku Zakończenie było cudowne i przykro mi było, że to już koniec. Ta książka zostanie ze mną na dłużej. [ współpraca reklamowa z @weneedyabooks @wydajenamsie ]

mnie mocno poruszyła. Co naprawdę doceniam. Największy zaskoczeniem był główny bohater - Neil. Jego podejście do ludzi naprawdę mnie zdziwiło. To po prostu przykład postaci, której się nie polubi. Jednak mimo to, rozumie się jej zachowanie. Naprawdę szkoda, że motyw rodziny Neila nie został jeszcze bardziej rozwinięty. Oczekiwałam, iż ten temat zostanie inaczej przedstawiony. Liczyłam na więcej, niż jedną głębszą rozmowę bohatera z mamą. Mimo to zdecydowanie polecam sięgnąć po ten tytuł. Książkę czyta się błyskawicznie, a wątki szkolne i ślubne naprawdę wciągają. Motywy jakie znajdziecie w „Tak właśnie wygląda miłość”: -fake dating -enemies to lovers

queerową, więc była to ciekawa odmiana. Pierwsze na co zwróciłam uwagę podczas czytania, to jego szybkość. Jestem osobą wolno czytającą, a tę pozycję czytało mi się bardzo szybko i przyjemnie. Miałam wrażenie, że płynę przez tą historię. Fabuła była naprawdę ciekawa, jednak przez szybkość akcji i stosunkowo małą długość książki nie przywiązałam się zbytnio do bohaterów. Jesli lubicie książki o tematyce queerowej, to zdecydowanie polecam wam tę pozycję! Ja jednak osobiście nie jestem jej wielką fanką.

queerową, więc była to ciekawa odmiana. Pierwsze na co zwróciłam uwagę podczas czytania, to jego szybkość. Jestem osobą wolno czytającą, a tę pozycję czytało mi się bardzo szybko i przyjemnie. Miałam wrażenie, że płynę przez tą historię. Fabuła była naprawdę ciekawa, jednak przez szybkość akcji i stosunkowo małą długość książki nie przywiązałam się zbytnio do bohaterów. Jesli lubicie książki o tematyce queerowej, to zdecydowanie polecam wam tę pozycję! Ja jednak osobiście nie jestem jej wielką fanką.

każdy problem wygląda jak koniec świata. Wszystko wydaje się takie ważne, jakby miało wpłynąć na całe twoje życie. Ale to tylko część życia, część wchodzenia w związek. Zawalanie, przepraszanie, nauka, jak być lepszym, jak inaczej powinno się postąpić. Strach przed zawaleniem świadczy jedynie o tym, że ci zależy. Z pewnymi rzeczami trzeba być ostrożnym, niektóre decyzje wymagają przemyślenia, długiego i dogłębnego. Ale musisz też pozwolić sobie na uwolnienie uczuć, musisz przestać się bać tego, czego pragniesz, i po prostu po to sięgnąć." ************ Bycie sobą nie powinno być trudne. Uczucia też nie powinny być aż tak skomplikowane, podobnie jak relacje rodzinne. Cóż nikt nie mówił, że życie jest proste, a zwłaszcza dorastanie. To bardzo przyjemna historia, zdecydowanie lżejsza emocjonalnie o dwóch poprzednich, które czytałam, choć wciąż poruszająca niełatwe tematy. Fabuła jest prosta, oparta na motywach "fake dating" i "enemies to lovers", czyta się ją błyskawicznie. Przyznam, że tym razem, trochę nie po drodze było mi z bohaterami, jakoś nie mogłam uwierzyć w łączące ich uczucie, ale nie tylko. Podobne zastrzeżenia mam wobec relacji Neila z rodzinną, według mnie były potraktowane bez należytej uwagi. Jednak pomimo moich odczuć, z czystym sumieniem mogę wam ją polecić, ponieważ to nie jest to zła ksiazka, chyba po prostu spodziewałam się więcej dramatu.