Tusz. Księgi skór. Tom 1

już sam opis (choć nie powiem, ciekawy wzór okładki również miał znaczny wpływ - bo nie oszukujmy się, jest przepiękna) zachęcił mnie do zakupu całej trylogii no i cóż, definitywnie nie pożałowałam. Dla bardziej wyszukanych czytelników może i faktycznie będzie to trochę “za mało”, ale dla osób, które stawiają swoje przysłowiowe pierwsze kroki w świecie fantastyki, a zarazem nie boją się mocniejszych obrazów i doświadczeń, powinna być idealna. Czytając ją wielokrotnie wczuwałam się i jednoczyłam z główną bohaterką, przez co czasami na niektóre sytuacje ciężko mi było patrzeć obiektywnie. Choć nie powiem, momentami fabuła stawała się już dość przewidywalna to i tak chętnie kontynuowałam ją, będąc zaintrygowaną biegem kolejnych wydarzeń. Zaczynając czytać tą historię zagłębiamy się w dość intrygujący świat. Każda ważna chwila w życiu, każdy uczynek - ten dobry, bądź zły w życiu mieszkańców miasta Saintstone są zapisywane na ciele w postaci tatuaży. To dzięki nim inni mieszkańcy mogą tak wiele wiedzieć na temat danej osoby, po prostu się nawzajem “czytają”. Po śmierci natomiast skórownicy ściągają skórę z człowieka w celu stworzenia Księgi Skór. To właśnie z ich pomocą, dzięki tej treści możemy ocenić czy dana osoba prowadziła godne życie, zasłużyła by być zapamiętaną, a jego dusza mogła wreszcie zaznać spokoju czy też wręcz przeciwnie, zasługuje na zapomnienie i potępienie wśród społeczności. Mieszkańcy Saintstone sądzą, że gdyby nie tatuaże opowiadające ich losy i owe księgi, życie byłoby pozbawione kwintesencji. Ludność natomiast nie naznaczona, czyli wygnana bądź tacy co najzwyczajniej w świecie przeciwstawili się panującym zasadom zamieszkuje miasteczko o nazwie Featherstone. Historia zaczyna się tak naprawdę w momencie, gdy głównej bohaterce Leorze umiera ojciec. Joel Flint, bo tak się on właśnie nazywał z zawodu był skórownikiem. W oczach społeczeństwa, a przede wszystkim córki był dobrym człowiekiem, przyjacielem, wspaniałym ojcem i mężem. Gdy Leora pewnego na znajduje się na placu miejsce ma tam publiczne naznaczenie. Wydarzenie którym przewodzi burmistrz Longsight, podczas którego ma zostać ukarany mężczyzna. Jako znak tego wszystkiego z tyłu jego głowy wytatuowany zostaje symbol kruka. Dość zdruzgotana i zszokowana dziewczyna przypomina sobie wydarzenia przeszłości, gdzie okazuje się iż jej ojciec był w posiadaniu identycznego znaku. Następnie przy tworzeniu księgi Joela na światło dzienne wychodzą nowe fakty, między innymi, że fragment skóry został skradziony. Bohaterka już wkrótce przestaje być taka święcie przekonana co do idealnego wizerunku ojca i nabiera sporych podejrzeń. Sprawy okazują się jeszcze bardziej skomplikowane niż się początkowo wszystkim wydaje w momencie gdy do wiadomości podany fakt iż księga Joela musi zostać poddana warzeniu. Jest to swego rodzaju rytuał mający na celu powiedzenie, czy dana osoba za życia popełniła więcej dobra, czy zła i czy zatem jego dusza finalnie zasługuje na pokój. Leora natomiast postanawia za wszelką cenę dowiedzieć się prawdy o historii ojca, matki, a przede wszystkim także swojej. Książka ta choć teoretycznie zwyczajna i niczym nie wyróżniająca się wbrew pozorom potrafi zaskoczyć. Autorka w swoim dziele porusza wiele wątków występujących w kontaktach międzyludzkich, bada ich podłoża emocjonalne. Ukazana nam przez pewien czas została relacja między matką, a córką, która jest z pewnością inna niż typowa wykreowana jej wersja. Kolejno widzimy przyjaźni. Między czasie opowiada także o drodze zawodowej głównej bohaterki, ciężkich wyborach jakich jesteśmy zmuszeni w swoim życiu dokonywać. Przedstawia co tradycje i wpojone w dzieciństwie reguły wnoszą do naszego późniejszego życia. Manipulacja, intryga, kłamstwa, rozterki, zdrady to tylko część z tego co Alice przygotowała nam jako czytelnikom. Podsumowując, książkę tę polecam z całego serca, uważam to za świetną lekturę. Sama pochłonęłam ją przy jednym posiedzeniu, tak się wciągnęła. Uważam również, że wbrew pozorom i temu co się mówi powieść ta nie jest skierowana tylko i wyłącznie do młodzieży, ale również do starszych czytelników. Mam nadzieję, że zachęci to do przeczytania.

nie miałam pojęcia coś się stanie. Główna bohaterka skradła moje serce😍. Jest tak cudownie wykreowana, że nie umiem tego opisać. Czy nie chcielibyśmy wiedzieć wszystkiego o sobie, której nie znamy? Ale czy na pewno skóra powie nam wszystko? To takie pytania, które ciągnęły się w mojej głowie przez całą lekturę.

oraz życia głównej bohaterki. Głównym wątkiem jest odkrywanie tajemnic, jakie skrył przed Leorą ojciec oraz jej walka, aby nie został skazany na zapomnienie po śmierci. Chyba nie znam innej książki, w której świat byłby tak dobrze wykreowany. Czytałam to i miałam w głowie "Wow! Wygląda idealnie!", a zaraz po tym myśl "Ale czy naprawdę może być idealny?". Częsty w młodzieżówkach podział na lepszych i gorszych, tutaj to Naznaczeni i Nieznaczeni, wyróżniają tatuaże, które są traktowane jako błogosławieństwo, ale też oznaka szczerości i uczciwości. Oprócz tego są baśnie, które są podstawą wiary Naznaczonych. Bardzo lubię takie zabiegi, pozwalają bardziej wczuć się w świat i sprawiają, że jest jeszcze bardziej wyjątkowy. Tutaj mamy nową wersję baśni, którą wszyscy dobrze znamy "Śpiąca królewna", a także mamy inną wersję i nowe spojrzenie na historię Pandory, co także bardzo mi się podoba. Te baśnie skłaniały mnie myślenia. Leora jest oryginalną bohaterką. Nie należy do tych super bohaterek, odważnych, walczących z systemem. Została wychowana tak, że ufa, że to Nieznaczeni są źli, że tatuaże są błogosławieństwem i pozwalają być zapamiętanym Wszystko, czego się dowiaduje, mąci jej w głowie, stresuje ją, skłania do różnych, niezbyt przemyślanych zachowań, ale też nie robi nic aż tak irytującego. Generalnie, Leora to szara myszka, ale nie jest nijaka. Ma ambicje, ma świadomość, kim jest, kim chce być i można wiele od niej powiedzieć. Bardzo podoba mi się jej relacja z matką, bo jest trudna. Nie mówią sobie o wszystkim, mają wiele sekretów przed sobą i po prostu nie mają wspólnego języka. Po prostu ciężej jest im się dogadać, a sekrety tego nie ułatwiają

każdego człowieka zapisuje tuszem na skórze. Każde dokonanie, czyn lub inny kluczowy fragment życia zostaje umieszczony na ciele w formie tatuaży. To kim jesteś, jest widoczne dla każdego. Jeżeli wiodło się godne życie, po śmierci skóra zostanie zachowana i przekształcona na księgę. Leora czeka właśnie na werdykt w sprawie ojca. Dziewczyna pamięta to jako prawego człowieka, lecz krył on tajemnice, przez którą komisja zastanawia się, czy jego historia jest warta zapamiętania i przekształcenia w księgę. Leora próbuje ocalić skórę ojca. W międzyczasie zostaje zatrudniona na stażu u tatuażysty. Spełnia tym samym jedno ze swoich marzeń. Jednak czy społeczeństwo oparte tylko na prawdzie może funkcjonować poprawnie? Czy nie mamy prawa do tajemnic? Osoby, które nie poddają się znaczeniu zostają odmieńcami- nienaznaczonymi. Uważa się je za niebezpiecznych wyrzutów. Z takimi osobami pragnie walczyć burmistrz miasta naszej bohaterki. Wprowadza on również stare, kontrowersyjne tradycje, takie jak publiczne znaczenia przestępców. Podczas jednej z nich dziewczyna przypomina sobie fragment przeszłości, który ją niepokoi. Leora postanawia więc wszcząć śledztwo w sprawie przeszłości ojca oraz postanawia uratować jego historię przed zapomnieniem. Nie zdradzę jednak czy i co udało jej się ustalić i czy misja ratunkowa okazała się porażką lub wręcz przeciwnie. Pozostawię wam możliwość samodzielnego odpowiedzenia na te i inne pytania, które mogą powstać w miarę czytania. Książka jest świetną i wciągającą lekturą na odstresowanie, nie tylko dla młodzieży, ale również ale starszego czytelnika, którego przykładem jestem ja sama. Tajemnice, które ukrywał Ojciec dziewczyny powoli wychodzą na światło dzienne, dzięki czemu akcja nabiera tempa. Finał natomiast sprawia, że chce się od razu sięgnąć po kolejny tom, który mam nadzieję będzie równie dobry :)

od niej oderwać, bo cały czas działo się coś ciekawego. Ta opowieść pokazuje nam jak człowieka można zmanipulować, żeby wierzył w to czego chcemy. Jak to co jest wpajane nam od dziecka może wpłynąć na nasze życie ( np. ktoś ważny dla ciebie, twój autorytet powie ci, że szparagi są niedobre, a ty mimo iż nigdy ich nie jadłeś wierzysz w to, że są obrzydliwe). Możemy zobaczyć jak ktoś o wyższej pozycji społecznej manipuluje naszymi poglądami, preferencjami. Dzieci lubią naśladować starszych, robić to co oni, wierzą, że jest to właściwe i dobre. Lecz często przynosi to szkody. Tak właśnie jest w tej książce. Ludzie od wieków karmieni kłamstwami, wierzą w nie bezgranicznie. I bardzo trudno odwieźć ich od tych kłamstw. Korupcja, propaganda, manipulacja, kłamstwo, zdrada. Taki pakiet zapewnia nam ta książka. Do tego mamy w niej także wątek feministyczny i o tolerancji. Jak dla mnie książka idealna. Zaintrygowały mnie także opowieści zawarte w tej książce. Dużo bardziej podobają mi się te wersje od oryginałów. Podsumowując. Czy polecam tą książę? No ba, że tak. Ta książka jest fenomenalna. Już się nie mogę doczekać co się stanie w kolejnych tomach.

od niej oderwać, bo cały czas działo się coś ciekawego. Ta opowieść pokazuje nam jak człowieka można zmanipulować, żeby wierzył w to czego chcemy. Jak to co jest wpajane nam od dziecka może wpłynąć na nasze życie ( np. ktoś ważny dla ciebie, twój autorytet powie ci, że szparagi są niedobre, a ty mimo iż nigdy ich nie jadłeś wierzysz w to, że są obrzydliwe). Możemy zobaczyć jak ktoś o wyższej pozycji społecznej manipuluje naszymi poglądami, preferencjami. Dzieci lubią naśladować starszych, robić to co oni, wierzą, że jest to właściwe i dobre. Lecz często przynosi to szkody. Tak właśnie jest w tej książce. Ludzie od wieków karmieni kłamstwami, wierzą w nie bezgranicznie. I bardzo trudno odwieźć ich od tych kłamstw. Korupcja, propaganda, manipulacja, kłamstwo, zdrada. Taki pakiet zapewnia nam ta książka. Do tego mamy w niej także wątek feministyczny i o tolerancji. Jak dla mnie książka idealna. Zaintrygowały mnie także opowieści zawarte w tej książce. Dużo bardziej podobają mi się te wersje od oryginałów. Podsumowując. Czy polecam tą książę? No ba, że tak. Ta książka jest fenomenalna. Już się nie mogę doczekać co się stanie w kolejnych tomach.