Arystoteles i Dante przepadają w toni życia - EDYCJA SPECJALNA

dwóch nastolatkach. To dużo poważniejsza, łamiąca serce powieść o odnajdywaniu się w nowej rzeczywistości, o akceptacji. Bohaterowie są dojrzalsi, a ich rozwój został pięknie przedstawiony. Sposób w jaki autor przedstawia naprawdę ciężkie tematy jest urzekający, a styl pisania chwyta za serce. Ta książka to prawdziwa kopalnia cudownych cytatów i żałuję, że nie zaznaczałam ich od początku. Jeśli chodzi o minusy, to muszę przyznać, że momentami się nudziłam. Wiem, że ta książka skupia się głównie na emocjach i relacjach bohaterów... Mimo to brakowało mi tutaj akcji, czegoś co mnie wciągnie i zachęci do dalszego czytania. "Arystoteles i Dante przepadają w toni życia" to niezwykła historia, które niesie ze sobą wiele wartości. Stanowi fajne dopełnienie całej historii i uważam, że jest naprawdę warta uwagi. Ps To wydanie jest przepiękne!! Wszystko świetnie się ze sobą łączy, kolorystyka jest cudowna. Jako ogromna fanka barwionych brzegów, muszę przyznać, że to są jedne z najładniejszych jakie widziałam.

mi się pierwsza część. Niestety, nieco się zawiodłam. Aby mówić o tej książce nie sposób nie skupić się najpierw na wydaniu, jakie otrzymałam. Edycja specjalna jest tak przepiękna, że dostała specjalne miejsce na moim regale. Dopracowana w stu procentach, może nieco mniej wygodna w czytaniu, ale idealna dla każdego, kto pokochał historię chłopaków. Język autora, po raz kolejny, mimo zmiany tłumacza zachwycił mnie i porwał w świat przedstawiony. Książka jest napisana w piękny, poetycki sposób i przypomniała mi, dlaczego pokochałam pierwszy tom. Nie było jednak tego czegoś. Nie widziałam już dorastania chłopaków, ich relacja także się zmieniła i momentami miałam wrażenie, że na gorsze, jakby świat odebrał im tą ich wrażliwość i delikatność, którą tak pokochałam. Miałam wrażenie, że nie rozpoznaję już Ariego, z którego przemyśleniami tak utożsamiałam się w pierwszym tomie. Odnoszę wrażenie, że drugi tom jest nieco... Wymuszony? Że ta historia miałaby się o wiele lepiej, gdyby pozostała zamknięta w jednym tomie. Nie doczytałam do końca z racji tego, że fabuła straciła dla mnie swoją wyjątkowość, swój klimat, bałam się, że jeśli dokończę tą pozycję zawiodę się i zrażę do reszty. Syndrom drugiego tomu? Może i tak, w każdym razie dla mnie niekoniecznie tworzenie drugiego tomu było udanym zabiegiem. Zostałam przy Arim i Dantem z pierwszej części i nie rozpoznaję już tych z drugiej. Przepiękne wydanie otrzymałam od wydawnictwa WeNeedYA [współpraca stała] #bookig #bookstagram #books #bookstagrampl #bookstagrampolska #recenzja