Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole

woli być znana ze swojego zabójczego eyelinera niż z tego, że jest jedną z niewielu meksykańskich dzieciaków w nowej, w większości białej, bardzo majętnej katolickiej szkole. Na szczęście nikt nie wie, że jest lesbijką i Yami woli, żeby tak pozostało. Po tym, jak została odrzucona przez najlepszą przyjaciółkę, Yami ma nowe priorytety przed przejściem do Slayton Catholic: uchronić swojego brata od kłopotów, sprawić, by jej mama była dumna i, co najważniejsze, nie zakochiwać się. To prawda, że nigdy nie była świetna w żadnej z tych rzeczy, ale to już jest problem dla Przyszłej Yami, prawda? Rzecz w tym, że trudno udawać, że jest się hetero, kiedy Bo, jedyna otwarcie queerowa osoba w całej szkole, jest tak denerwująco perfekcyjna! I mądra. I utalentowana. I słodka. Tak czy inaczej, Yami nie popełni ponownie tego samego błędu, oj nie. Jeśli wiadomość o jej orientacji dotrze do jej mamy, Yami może stawić czoła czemuś o wiele gorszemu niż odrzucenie. ꧁༺ 𝓜𝓸𝓳𝓪 𝓸𝓹𝓲𝓷𝓲𝓪 ༻꧂ "Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole" jest książką, która przypadła mi do gustu bardziej niż się spodziewałam. Fabuła początkowo bardzo nudna, jednak ostatecznie okazała się być świetna. Na początku nie byłam przekonana i trochę zmuszałam się do czytania, jednak po pierwszych 100 stronach bardzo się wciągnełam, a książkę czytało się szybko i przyjemnie. Styl pisania osoby autorskiej jest bardzo przyjemny i lekki. Książkę czytało się bardzo szybko i po przetrwaniu pierwszych 100 stron byłam mega wciągnięta. Uważam, że przewodnik jest jedną z najlepszych książek z reprezentacją LGBT+ jaką czytałam. Do bohaterów nie mam zbyt dużo emocji, jednak polubiłam ich. Uwielbiam Yamilet i jej brata. Uważam, że kreacja bohaterów jest bardzo dobra. Na początku bardzo lubiłam ojca naszego rodzeństwa, jednak z biegiem wydarzeń okazał się on jednym z najgorszym bohaterów. *** Bardzo dziękuję wydawnictwu za egzemplarz do recenzji 🫶🏻 Pozdrawiam i do zobaczenia 👋🫶🏻

katolickiej szkoły. Ma kilka priorytetów są nimi ochrona brata przed wpadnięciem w kłopoty, znalezienie nowych przyjaciół i zapomnieńcie o starych oraz ukrycie przed całym światem (a przynajmniej szkołą), że jest lesbijką. Oczywiście wszystko nie może pójść po jej myśli, ale zawsze warto spróbować. Uwielbiam wszystko w tej książce zaczynając na fabule, a na postaciach kończąc. Yami skradła moje serce już na początku. W wielu sytuacjach potrafiłam się z nią utożsamiać co nie zdarza mi się często. Jedyną rzeczą, która trochę mnie denerwowała to jej podejście do rodziców, ale jest to tylko szczegół. Kolejną niesamowotą posyacią jest bart głównej bohaterki - Cesar. Jak dobrze wiecie ja zazwyczaj zakochuje się w rodzeństwie głównych bohaterów więc tu nie mogło być inaczej!! Jej poczucie humoru i sam w sobie styl bycia były niesamowite. Gdy już mówimy o postaciach nie da się nie wspomnieć o Bo, o której mogłabym mówić godzinami. Ta postać to poprostu IKONA. Od jej pierwszego pojawienia wiedziałam, że ją polubię, ale nie sądziłam, że aż tak. Jej pewność siebie i mówienie tego co naprawdę myśli to coś co uwielbiam w postaciach. W dodatku jej kochający i wspierający rodzice no poprostu aaaaa!! Co do mamy Yami mam bardzo mieszane uczucia z jednej strony była niezwykle irytująca, a z drugiej potrafiła być bardzo kochana. Czytanie o katolickiej szkole to jakaś nowość i dość ciekawe przeżycie (zdążyłam sobie przypomnieć czemu nie lubie kościoła..). Sama w sobie fabuła porwała mnie od pierwszych stron. Dosłownie nie potrafiłam odłożyć książki i chciałam wiedzieć co będzie dalej. Styl pisania osoby autorskiej jest tak przyjemny!! Przeróbki dziesięciu przykazań jako nazwy rozdziałów to coś pięknego. I jest bardzo wartościowa!! Zawiera wiele problemów z którymi muszą się zmagać queer osoby (szczególnie w takiej szkole). Podsumowując jestem zakochana i myślę, że ta książka może wejść do moich ulubionych i napewno jeszcze nie raz będę wam o niej wspominać!!

przeczytać. Całość czytała się niezwykle płynnie, a wątki związane z wyzwaniami, przed którymi stanęła główna bohaterka, były dogłębnie rozwinięte i angażujące, ukazując życie osób w trudnym położeniu. Ta książka wzbudzała we mnie różnorodne emocje - smutek, radość, współczucie. Jest to znakomita lektura, pozwalająca odkryć życie Yami oraz zrozumieć, z jakimi problemami się zmaga, a także ukazująca odwagę, jaką trzeba mieć, aby stawić czoła tym trudnościom. Nie tylko wartościowa zawartość, lecz także zachwycająca okładka sprawiają, że ta książka jest godna polecenia. /Zaczytanelitery.

powodu swojej orientacji, faworyzacja jednego z dzieci, mysli samobójcze oraz odkrywanie swojej kultury. Sam zamysł na książkę i jej estetyka bardzo do mnie przemawiają ,nieststy pierwsza połowa książki nieco mnie wynudziła. Uważam jednak, że dla takich bohaterów jak Bo czy dla cudownego klimaty meksykańskiej kultury warto sięgnąć po tę pozycję :))

stron poruszała ważne tematy. Moim zdaniem powinno się wydawać więcej takich książek, uczą empatii i zrozumienia wobec innych. Świetna opowieść, bardzo polecam.

szkole”! Ocena⭐️: Tej książce przyznałam 4/5⭐️, więc można wywnioskować, że miała ona swoje wady i zalety. Opina: Zacznijmy od rzeczy, które spowodowały wysoką ocenę gwiazdkową książki .Szybkie tempo akcji, dobrze rozbudowani bohaterowie, ciekawy świat przedstawiony i młodzieżowy język, skradły moje serce 😊.Kolejnym atutem książki jest prawdziwie opisana relacja brat-siostra oraz ciężkie tematy poruszone w naprawdę przystępny sposób . To właśnie ze względu na te wszystkie aspekty warto przeczytać ten tytuł ! Jedynym powodem, dla którego nie przyznałam tej książce 5/5⭐️ jest wątek religijny. Sięgając po ten tytuł miałam świadomość, że zostanie on poruszony, lecz w pewnych momentach miałam go dosyć. Było go za dużo i moim zdaniem był on naciągany, i koloryzowany (niektóre sceny). Pisząc to mam namyśli, że główna bohaterka (bez powodu) nie „lubiła” wszystkiego co było związane z religią chrześcijańską - uważała to za złe, niedobre i w pewien sposób dyskryminujące. W pewnym momencie książki odniosłam wrażenie, że Yami obwinia kościół o podejście niektórych osób do pewnych tematów. Moim zdaniem to jest to „za dużo”, o którym wspominałam wcześniej. [uważam, że autorka zbyt ogólnikowo potraktowała podejście kościoła do osób lgbtq+ .Chciałabym też, aby w książce pojawiło się więcej osób tolerancyjnych, aby uświadomić czytelnikowi, że jednak znaczna większość ludzi jest tolerancyjna i równo traktuje wszystkich->to są rzeczy, które napewno zmieniłabym w tej książce ] Podsumowując „Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole” ma swoje wady i zalety, lecz spokojnie mogę go polecić !

pełni gotowa." Yami wraz z bratem szykują się do życia w nowej szkole. Dziewczyna postanawia ukrywać swoją tożsamość seksualną, bo w katolickiej placówce nie ma miejsca na różnorodność. Mimo to udaje jej się odnaleźć swoje miejsce i szybko zaprzyjaźnia się z Bo - jedyną wyoutowaną lesbijką w szkole. Niby nie ocenia się książki po okładce, ale ta doskonale oddaje wnętrze. Jest ono równie piękne - wzruszające relacje rodzinne, trudne tematy poruszone w doskonały sposób, urocze, ale realne wątki romantyczne oraz wiele więcej. "Przewodnik lesbijski..." roztacza wokół siebie ciepło i zrozumienie, nie wahając się również wkroczyć na bardziej poważne tereny. Znajduje balans pomiędzy tym co słodkie i zabawne, a tym ciężkim i łamiącym serce. Wciąga już od pierwszych stron i do samego końca trzyma na tej fali. Zdecydowanie trafia na listę moich queerowych ulubieńców 💗 [współpraca reklamowa z wydawnictwem]

opisem już w okolicach premiery i szczerze mówiąc nie wiem, dlaczego wcześniej po nią nie sięgnęłam. Yamilet wraz z bratem Cesarem przenosi się do katolickiej szkoły. Są tam jedynymi z nielicznych meksykanów wśród bogatych, białych nastolatków. Co więcej, Yami jest lesbijką. A to w katolickiej szkole nie jest uznawana za zaletę, dlatego za wszelką cenę stara się to ukryć. „Zastanawiam się, jak to jest być z kimś naprawdę. Może któregoś dnia się dowiem. Liczę jedynie na to, że będzie trochę prościej niż teraz.” [Współpraca reklamowa @weneeya @wydajenamsie ] Już na samym początku spodobała mi się relacja Yami i Cesara. Mogłoby się wydawać, że są dla siebie jedynym wsparciem, ponieważ ze strony mamy czuła duże niezrozumienie. A najbardziej bolały ją momenty, w których czuła, że kobieta faworyzuje Cesara, a nią się nie interesuje. Jednak najbardziej zdenerwowało mnie to, czego wymagała od nastolatki. Yami miała tylko szesnaście lat i musiała zarabiać na swoje czesne do szkoły, a co najgorsze za utratę pracy została ukarana. “Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole” jest historią o akceptowaniu siebie. A nawet pokochaniu. Pokazuję, że nie jest to łatwy proces, szczególnie jeśli otacza nas społeczeństwo, które narzuca jakieś określone działania i z góry skreśla za "inność". I ta pozycja właśnie pokazuje skutki okazywania braku zrozumienia drugiej osoby. Akcja w książce nie jest za szybka ani za wolna. Wręcz płynie w idealny sposób. Bardzo przypadło mi do gustu, że znalazło się w niej dużo miejsca na uczucia bohaterów czy popełnianie błędów. Dodało to realności całej historii. W końcu jaki człowiek a już w szczególności nastolatek ich nie popełnia? W dodatku wyrazista kreacja wszystkich postaci umożliwiła mi zbliżenie się do nich i zaangażowanie w ich losy. Lekki i ciekawy styl pisania osoby autorskiej spowodował, że nie mogłam oderwać się od historii. Musiałam skończyć ją jak najszybciej. A przede wszystkim znaleźć odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. Jestem pod wrażeniem jak zostały poprowadzone trudne i drażliwe tematy, takie jak rasizm, homofobia czy myśli samobójcze. Ale i również inne istotne tematy. Bardzo spodobał mi się wątek poboczny, w którym jest możliwość dokładniejszego poznania Cesara. Z chęcią przeczytałabym osobną historię o nim. Polubiłam go i to bardzo. I szczerze nawet nie wiem czy nie bardziej niż Yami. 🫣 Jednak mimo, że książka przypadła mi do gustu, wiem że nie zostanie ona ze mną na długo. I, że prawdopodobnie w najbliższym czasie nie sięgnę po nią ponownie. Nie poczułam aż tak silnego przywiązania do tej historii. I jak najbardziej polecam zapoznać się z tą pozycją. Moim zdaniem jest tego warta, ale pamiętacie proszę aby przed lekturą dokładnie przeczytać informacją od osoby autorskiej zamieszczona na początku książki. Zawiera ona dokładniejsze Ostrzeżenie o wrażliwych teściach.

od pierwszych stron. Ukazuje walkę o sprawiedliwość i szacunek. Zdecydowanie pokochałam Bo, najbardziej wyrazistą ze wszystkich postaci. Ta powieść jest idealną, lekką odskocznią od rzeczywistości, jednak trzeba pamiętać także, że porusza wiele wrażliwych/ważnych tematów (TW: depresja, próba samobójcza). Recenzja we wpółpracy z wydawnictwem We Need Ya <33

zwroty akcji. Kiedy poznajemy Yami jest ona, wraz z bratem, w trakcie zmieniania szkoły ze zwykłej na taką katolicką. Początkowo mają dużo problemów, które narastają ciągle, aż osiągają punkt kulminacyjny. Na samym początku pomimo nieobecności ojca w życiu rodzeństwa (został on zesłany za granicę) da się bardzo mocno odczuć jego chęć wspierania Yami i Cesara w każdym aspekcie. Wraz z powieścią jego obraz diametralnie się zmienia. Naprawdę nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Yami jest ukazana jako hm.. dość nietypowa postać. Jest lesbijką i nie może nawet swojej matce powiedzieć co czuje, ponieważ zostałaby wyrzucona z domu. Jej poprzednia dziewczyna od razu z nią zerwała po tej wiadomości i wyoułtowała przed całą starą szkołą. Zarazem ciągle pokazuje, że jest niezależna i nie przejmuje się opinią innych.. Jedynie niezbyt mi się podobało to jak Yami nazywała zbiorowo wszystkich "biali". Niby nie toleruje rasizmu, ale to nie działa tylko w jedną stronę. Uwaga: książka porusza ważne tematy m.in.: depresji oraz próby samobójczej. Zastanówcie się proszę czy jesteście gotowi na tą powieść. Zakończenie było BAAARDZO wzruszające. Naprawdę, cieszę się, że "wszystko" skończyło się dobrze. Na pewno nie raz będę wracać do tej historii, ponieważ urzekła mnie już od pierwszych stron! Recenzja we współpracy z wydawnictwem We Need Ya <33

samobójcza to tylko kilka przykładów, z którymi boryka się dzisiejsza młodzież. Książkę czytało mi się szybko. Polubiłam główną bohaterkę Yamilet i jej brata Cesara. Yami zaimponowała mi tym jak poradziła sobie z tyloma wyzwaniami w swoim życiu: pracy i szkoły. Bardzo polecam tą książkę❤️

moja tez taka będzie. Niestety oceniam ja 3.75/5 💛Książka z początku dość mnie nudziła. Według mnie opis powinny być krótsze. Pierwsze sto stron mogłaby zamienić się na 50. 💛Sama historia bardzo mnie nudziła i była przewidywalna. Rozdziały również dla mnie były troszkę za długie. Żeby nie było książka ma tez swoje plusy. Bardzo podobała mi sie postać Yami. Uważam, ze w naszym życiu potrzebni są tacy ludzie. Podobała mi sie również relacja Yami z bratem. 💛Książka ta porusza ważne tematy takie jak rasizm czy homofobia, dlatego uważam ze nie jest ro książka dla każdego. 💛Podczas pisania tej recenzji przypomniała mi się jeszcze 1 rzecz, która troszeczkę mnie denerwowała w czytaniu. Mianowicie były to hiszpańskie słowa dodawane w pojedynczych zdaniach. Dodawało to charakteru książce, ale dla mnie było uciążliwe ciągle spoglądanie na dół, aby sprawdzić co znaczy dane słowo. 💛Wydaje mi się ze nie mam co więcej dodać. Nie jest to książka, która przypadła mi do gustu.

pochodzą z rodziny, w której wiara jest ważnym aspektem życia to nie oznacza to wcale, że będzie im łatwiej. To nie jest tylko kolejna nastoletnia historia miłosna. To opowieść o byciu nastolatkiem poszukującym szczęścia i akceptacji. Główna bohaterka jest autentyczna i to jest tutaj kluczowe. Myśli jak nastolatka, popełnia głupie błędy, wymyśla setki czarnych scenariuszy, plącze się we własnej sieci kłamstw, próbuje odkryć siebie, stara się zwrócić na siebie uwagę matki, zwierza się bratu, poznaje nowych przyjaciół i to jest piękne w tej książce. To, że jest prawdziwa. Poza tym bardzo lubię to jak pokazywane są tutaj relacje rodzinne, które przecież są bardzo ważnym elementem życia nastolatka i choć początkowo nienawidziłam mamy Yami i Cesara to pod koniec całkowicie zmieniłam o niej zdanie. Ponadto poruszane są tutaj bardzo ważne kwestie takie jak: poszukiwanie własnego "ja", odkrywanie i poznawanie własnych korzeni i kultury ale także rasizm, homofobia, brak samoakceptacji, autoagresja, fanatyzm religijny i wiele więcej i każda z tych kwestii wybrzmiewa dość dobrze i nie wydaje mi się, by któraś była potraktowana po macoszemu. (Może jedynie wątek próby s był dla mnie ta tylko rzucony, a później nieco pozostawiony) Reasumując, jest to książka pisana młodzieżowym, prostym i przyjemnym językiem, która bawi, rozczula, irytuje, ale koniec końców daje jednak nadzieję, że nawet gdy wydaje się, że wszyscy są przeciwko nam to wcale nie jest to prawdą i znajdą się osoby, które nas poprą i będą cieszyć się z nami naszym szczęściem.

ale tez czasem miałam łzy w oczach. Szybko i przyjemnie się ją czytało. Baardzo komfortowa, ale też ważna. Porusza tematy homofobii, rasizmu czy samookaleczania. Myślę że dużo osób znajdzie w niej zrozumienie. Był też jeden mocny plot twist, którego totalnie się nie spodziewałam. Każdy powinien przeczytać tą książkę. Otworzyła mi ona oczy na niektóre problemy. Pokazuje trudne relacje rodzinne. A relacja glownej bohaterki z jej bratem sprawiły że aż zrobiło mi się cieplo na sercu. Byly przepiękne i naturalne. Ta historia wielu osobom może pomóc odkryć siebie. Napisana świetnym, młodzieżowym językiem. Główna bohaterka jest bardzo ciekawą postacią. Świetny wątek romantyczny w który byłam zaangażowana. Poprostu ważna i potrzebna książka.

czy lubię, czy nie. Ale raczej nie będzie to pozytywna opinia. Jest to ważna książka. Tematyka jest ważna. Pokazuję dyskryminacje (mam na myśli tu całą relacje Yami a jej matki i całej tej otoczki wkoło jej brata). Ale też rasizm i tu zaczynają się tematy, które mnie zniechęciły mocno do dalszego czytania tej pozycji. Główna bohaterka jest bardzo mocno przeciwko rasizmowi, przez to, że sama jednak jest imigrantką o innym kolorze skóry, jednak sama jednocześnie jest rasistą. Z góry zakłada, że każdy biały jest zły i że każdy ma takie samo zdanie na każdy temat. W ogólne pomijam, że idąc do szkoły, pierwsze co robi, to szuka innych osób z innym kolorem skóry niż biały i to niby nie jest rasizm i segregacja rasowa?. '' Znajdź niebiałego' jak sobie nazwała tę zabawę, no proszę was, większej durnoty dawno nie czytałam. Dalej mamy zachowanie jej matki, przysięgam, jeszcze nie spotkałam bohatera tak irytującego. Ja rozumiem troskę o dziecko, ale miała ich dwoje. Yami sama na siebie musiała zarabiać, a jej brat miał wszystko pod nos podstawiane, fakt, że nawet szkołę musiała zmienić i sama na nią zarabiać, bo ''musi dbać o brata'' mówi jaki to był typ babska, zdecydowanie irytacja wylewa mi się uszami, jak przypomnę sobie dialogi między tymi bohaterami. Dosłownie nie było w tej książce nawet jednego bohatera, którego dało się polubić. I ja rozumiem, że główna bohaterka miała dopiero 16\17 lat i że w tym wieku dopiero zaczyna myśleć się poważnie na niektóre tematy i że niektóre jej zachowania da się wyjaśnić tym wiekiem, ale to takie usprawiedliwianie na siłę. Co do postaci Bianki, no ja nie wiem, co nawet napisać. Była przyjaciółką Yamilet jednak po wyznaniu miłości odrzuciła ją, a nawet lepiej! Zaczęła ją prześladować i zaśmiewać się z niej. Do tego religijna matka i szkoła katolicka to naprawdę mogła być bardzo dobra książka i dobrymi wartościami i ważnymi tematami. I wiem, że ma ona swoich ulubieńców i zwolenników, ale ja nie jestem fanką i nie będę. Za książkę dziękuję wydawnictwu. Pomimo wszystko cieszę się, że przeczytałam tę książkę, bo często się o niej mówi i jest bardzo popularna.

czy lubię, czy nie. Ale raczej nie będzie to pozytywna opinia. Jest to ważna książka. Tematyka jest ważna. Pokazuję dyskryminacje (mam na myśli tu całą relacje Yami a jej matki i całej tej otoczki wkoło jej brata). Ale też rasizm i tu zaczynają się tematy, które mnie zniechęciły mocno do dalszego czytania tej pozycji. Główna bohaterka jest bardzo mocno przeciwko rasizmowi, przez to, że sama jednak jest imigrantką o innym kolorze skóry, jednak sama jednocześnie jest rasistą. Z góry zakłada, że każdy biały jest zły i że każdy ma takie samo zdanie na każdy temat. W ogólne pomijam, że idąc do szkoły, pierwsze co robi, to szuka innych osób z innym kolorem skóry niż biały i to niby nie jest rasizm i segregacja rasowa?. '' Znajdź niebiałego' jak sobie nazwała tę zabawę, no proszę was, większej durnoty dawno nie czytałam. Dalej mamy zachowanie jej matki, przysięgam, jeszcze nie spotkałam bohatera tak irytującego. Ja rozumiem troskę o dziecko, ale miała ich dwoje. Yami sama na siebie musiała zarabiać, a jej brat miał wszystko pod nos podstawiane, fakt, że nawet szkołę musiała zmienić i sama na nią zarabiać, bo ''musi dbać o brata'' mówi jaki to był typ babska, zdecydowanie irytacja wylewa mi się uszami, jak przypomnę sobie dialogi między tymi bohaterami. Dosłownie nie było w tej książce nawet jednego bohatera, którego dało się polubić. I ja rozumiem, że główna bohaterka miała dopiero 1617 lat i że w tym wieku dopiero zaczyna myśleć się poważnie na niektóre tematy i że niektóre jej zachowania da się wyjaśnić tym wiekiem, ale to takie usprawiedliwianie na siłę. Co do postaci Bianki, no ja nie wiem, co nawet napisać. Była przyjaciółką Yamilet jednak po wyznaniu miłości odrzuciła ją, a nawet lepiej! Zaczęła ją prześladować i zaśmiewać się z niej. Do tego religijna matka i szkoła katolicka to naprawdę mogła być bardzo dobra książka i dobrymi wartościami i ważnymi tematami. I wiem, że ma ona swoich ulubieńców i zwolenników, ale ja nie jestem fanką i nie będę. Za książkę dziękuję wydawnictwu. Pomimo wszystko cieszę się, że przeczytałam tę książkę, bo często się o niej mówi i jest bardzo popularna.

to historia dziewczyny, która zmagała się z homofobia i rasizmem. Nie jestem w stanie wymienić ani jednej negatywnej rzeczy która pojawiła się w tej książce. Jak już wcześniej napisałam pokochałam tą książkę od pierwszego rozdziału. Dawno nie spotkałam się z tak dobrym stylem pisania i tak dobrymi bohaterami. Gdy główna bohaterka płakała, ja płakałam razem z nią, gdy się śmiała, ja śmiałam się razem z nią. Gdybym mogła dałabym tej książce 6/5 ⭐️. JEŚLI ZASTANAWIACIE SIĘ CZY WARTO CZYTAĆ „PRZEWODNIK LESBIJKI PO KATOLICKIEJ SZKOLE” TO UBIERAJCIE BUTY I BIEGNIJCIE DO KSIĘGARNI W TYM MOMENCIE!!

a wątki problemów z jakimi mierzy się główna bohaterka były rozwinięte, interesujące i pokazywały życie osób w trudnej sytuacji. Uważam, że jest to książka, która wzbudza mnóstwo emocji: smutek, szczęście, współczucie. Jest bardzo dobra książką do przeczytania i odkrycia życia Yami, jej i nie tylko jej problemów oraz pokazuje odwagę jaką trzeba mieć aby się z nimi wszystkim mierzyć. Oprócz tego, pomijając wspaniała i wartościową treść, książka ta ma przepiękna okładkę, której nie można nic zarzucić.

i zachowania nastolatków za co duży plus bo nie musiałam odczuwać ciarek żenady. Sama historia jest wciągająca, szczególnie dobrze czyta się drugą połowę książki, jakoś tak szybciej leci i jest bardziej emocjonująca. To co rzuca się w oczy to dziwne tłumaczenia. W zdecydowanej większości tłumaczenie jest naprawdę bez zarzutów, ale mam wrażenie, że niektóre rzeczy mogliby zostawić po angielsku z odnośnikiem z tłumaczeniem i miałoby to więcej sensu. Przykładem jest obecny w angielskim zwrot „chief’s kiss”, który w tej formie jest znany i dość popularny w użyciu i wystarczyłoby zrobić adnotację, że oznacza on w skrócie coś bardzo dobrego, zresztą kiedy wpiszemy tą frazę w internet od razu wyskoczy pełno zdjęć i definicji. Jednak w książce postanowili to przetłumaczyć i teraz nie pamiętam czy zrobili z tego „cmoknięcie kucharza” czy „cmoknięcie szefa kuchni” ale myślę, że dla osób nieznających angielskich potocznych powiedzeń było to jeszcze bardziej niezrozumiałe. To samo odczucie miałam ze zwrotem „do zoba”, domyślam się, że miało to być (chyba) tłumaczenie zwrotu „see ya”, jednak o ile ten angielski jest często używany, o tyle nigdy nie spotkałam się żeby ktoś powiedział „do zoba” brzmi to dla mnie jakoś dziwnie i mam wrażenie, że już lepiej brzmiałoby to gdyby zrobili po prostu „do zobaczenia”. Te zwroty najbardziej rzuciły mi się w oczy, możliwe, że jakieś jeszcze pominęłam, tak czy inaczej takie wersje tłumaczenia trochę psują mi obraz całości. Z kolei bohaterowie dawali się polubić. Przez to, że fabuła była skupiona głównie na Yami i Bo reszta bohaterów była opisana zdawkowo, jednak te dwie dziewczyny były na tyle kompleksowe, że poznawanie ich nie było nudne. Książka opisana jest z perspektywy Yami, poznajemy więc jej myśli i jej punkt widzenia. Uważam, że jest to świetna książka dla młodych osób, które nie do końca jeszcze wiedzą o sobie wszystko i dalej poznają swoją orientację, gdyż z dużą ilością przemyśleń Yami można się utożsamić. Generalnie była to komfortowa do czytania książka i myślę, że mogę ją z czystym sercem polecić. Szczególnie powinna przypaść do gustu allo lesbijkom, wydaje mi się, że będą mogły się bardziej utożsamić z bohaterką!

troszczenia siebie młodszego brata, który wyjątkowo często pakuje się w kłopoty. Do tego Yami czuje się niedoceniona przez swoją mamę, a niedawno została wyoutowana i odrzucona przez swoją przyjaciółkę, której jako pierwszej powiedziała, że jest lesbijką. Gdy wraz z bratem rozpoczynają naukę w nowej, katolickiej szkole Yami za główne cele stawia sobie utrzymanie w tajemnicy swojej orientacji, oraz odłożenie sporej sumy pieniędzy, na wypadek gdyby jakimś cudem ta informacja dotarła do mamy (wiadomo przecież, że wtedy wyrzuci ją z domu). Jak ja się cieszę, że wydawane są obecnie młodzieżówki takie jak ta: zabawne, inteligentne i poruszające istotną problematykę, która ubrana jest w świetną historię. Yami to bohaterka, będąca najjaśniejszą gwiazdą w całej książce. Niezwykle autentyczna dziewczyna, znająca swoją wartość, jednak momentami niepewna siebie. Utożsamiająca się ze swoimi meksykańskimi korzeniami i z biegiem czasu akceptująca swoją seksualność. Oddana i pomocna dla innych, lecz gdy trzeba gotowa skorzystać? ze swojego ciętego języka. Uwielbiam ją, jest świetną narratorką swojej historii. Nie tylko kreacja Yami jest tutaj rewelacyjna, pozostali bohaterowie zostali równie dobrze skonstruowani. Bardzo doceniam ważną rolę, jaką odegrali rodzice, zarówno głównej bohaterki jak i jej nowej przyjaciółki Bo. Relacje rodzinne, więź między rodzeństwem, wsparcie ze strony rodziców to tylko niektóre istotne tematy, które zostały w książce poruszone. Dotyka ona także problemów takich jak rasizm, brak akceptacji własnej seksualności, depresja czy poszukiwanie swoich korzeni kulturowych. Osoba autorska przestawiła je z dużą wrażliwością, w sposób niewymuszony, idealnie wplatając w całą historię i losy bohaterów, za co chylę czoła. Jedyne co mi trochę zgrzytało to momentami czarno-białe przedstawienie katolików. W rzeczywistości sprawa podejścia do wiary i poglądów jest obecnie nieco bardziej skomplikowana. "Nie chcę, aby wszyscy bliscy mi ludzie zaczęli się ode mnie sukcesywnie odwracać. Nie chcę, żeby moja własna rodzina się mnie wyparła i wyrzuciłam z domu. To się nazywa instynkt samozachowawczy, a nie obłuda. Nie jestem nikomu winna prawdy i będę otwarcie mówić o swojej seksualności tylko wtedy, kiedy poczuję się na to w pełni gotowa." "Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole" poleca się wszystkim, którzy poszukują niebanalnej, ważnej i wciągającej młodzieżówki. Z bohaterami, których można przytulić i tematyką, która zmusza do przemyśleń. Jest zabawnie, a momentami bardzo poważnie. Możecie się nie raz wzruszyć i na pewno będziecie kibicować bohaterom, aby doczekali się szczęśliwego zakończenia, na które bardzo zasługują.

składają się na fantastyczną lekturę! Sama pochłonęłam książkę NA RAZ i śmiało stwierdzam że dawno nie przeczytałam czegoś tak dobrego! Będę tęsknić za głównymi bohaterami ich poczuciem humoru i sposobem nawiazywania relacji <3 . Czy Yami wreszcie odnajdzie szczęście? Czy będzie na tyle odważna żeby pokazać kim tak naprawdę jest? Na te pytania szukajcie odpowiedzi koniecznie w książce! Miłej lektury 🏙!

w nowej szkole nie może się dowiedzieć o jej orientacji. Wcześniej gdy zrobiła coming out przed swoją przyjaciółką, to ta nie dość, że ją odrzuciła, to jeszcze bez zgody powiedziała wspólnym znajomym, że Yami podobają się dziewczyny. Okazuje się jednak, że trzymanie się swojego postanowienia nie będzie wcale takie łatwe. Już pierwszego dnia w nowej szkole Yami poznaje Bo - dziewczynę, która jest dumna z tego kim jest, wszem i wobec mówi o swojej orientacji, niejednokrotnie wchodzi w dyskusje z osobami, które rzucają homofobicznymi tekstami. Dziewczynę, która niemal od razu zaczyna jej się podobać. Gdy po skończeniu jakiejś książki siedzę, przytulam ją i patrząc bezmyślnie w ścianę, nie mogąc zebrać myśli to wiem, że ta książka była po prostu genialna i zasługuje na ocenę 10/10. To właśnie zrobił ze mną Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole, który jest niezwykle ważną jak i potrzebną książką i mam nadzieję, że na polskim rynku wydawniczym zacznie pojawiać się więcej takich pozycji. Osoba autorska poruszyła tutaj takie kwestie jak traumy religijne, obawa przed odrzuceniem ze strony najbliższych, brak akceptacji w społeczeństwie, rasizm czy temat zdrowia psychicznego (i tutaj wielki plus dla wydawnictwa za danie na początku książki TW). Jednak pomimo tego, że książka momentami jest naprawdę bolesna to pojawia się tutaj dużo niesamowicie uroczych momentów, które sprawiły, że uśmiechałam się do książki w czasie czytania. To co jak dla mnie zasługuje na duży plus to sposób w jaki zostały ukazane tutaj relacje pomiędzy bohaterami, a także ich wpływ na główną bohaterkę. W szczególności chodzi mi o relacja Yami z bratem, z Bo, z jej matką i ojcem. Nie zawsze łatwe, czasem pełne bólu, niezrozumienia, ale opisane w bardzo realistyczny sposób. Na przestrzeni książki możemy zobaczyć jakie zmiany w nich następują. Dawno, aż tak nie zżyłam się z jakimiś postaciami z książki, przez co gdy ją skończyłam miałam wrażenie jakbym musiała opuścić moich przyjaciół. Bo pomimo tego, że Yami jest tutaj główną bohaterką, to cała reszta też została tutaj świetnie przedstawiona, a ich problemy wyeksponowane. Często mam wrażenie jakby inne postacie robiły jedynie za tło dla głównych bohaterów, w tej książce czegoś takiego nie ma.

o wojnie i brutalnych czasach, jednak nie zmienia to faktu, że zakochałam się w Przewodniku lesbijki po katolickiej szkole. Książka ta jest niesamowicie wciągająca, relaksująca i zdecydowanie niepozbawiona humoru!! Tak bardzo związałam się z bohaterami, że kończąc książkę myślałam tylko o tym żeby przeczytać ją jeszcze raz. Życzę każdemu żeby poznał osoby takie jak Yami i jej brat❤. Biegnijcie i kupujcie tą perełkę!!

na drodze do „bycia sobą” i cieszę się, że miałam szansę jej w tym towarzyszyć kibicując nieustannie. Żałuję natomiast, że byłam tylko obserwatorem i w trudniejszych momentach nie mogłam jej dodać otuchy, czy cieszyć się razem z nią ze wszystkich małych sukcesów. Młodzież potrzebuje takich wzorców, z którymi może się utożsamiać, które nie są idealne i nie patrzą z piedestału. Yami nie reprezentuje tylko społeczności LGBT, ale tak naprawdę każdą młodą osobą, która jest zagubiona w świecie dorosłych, która szuka swojego miejsca, która pragnie być widzialna i doceniona, która musi nieustannie walczyć o swoje przekonania, wreszcie która musi dojrzeć do tego, by dać sobie prawo do bycia sobą. To jest książka, która z jednej strony bawi, wzrusza i dostarcza rozrywki, a z drugiej potrafi momentami przygnieść dosyć trudnymi tematami, jak homofobia, rasizm, czy myśli samobójcze. Na szczęście wg mnie Sonora Reyes potrafiło znaleźć tzw. „złoty środek” i wierzę, że wiele czytelników to poczuje. Historia Yami to przede wszystkim opowieść o relacjach: tych dobrych i tych złych, tych skomplikowanych i tych niejednoznacznych. Wiele z nich ewoluuje na naszych oczach, co na pewno będzie cenną nauką dla młodych czytelników. Duże wrażenie robi kreacja postaci, które wychodzą tak naprawdę poza ramy książki, bo są bardzo wiarygodne. Językowo jest młodzieżowo, naturalnie i świeżo. W przypadku polskiego przekładu wg mnie Dominik Górka spisał się bardzo dobrze. Na koniec jeszcze o samym tytule, który w takim kraju jak nasz może być odbierany jako manifest, co mnie osobiście bardzo cieszy, bo być może właśnie dlatego skłoni więcej osób do lektury. Duża część naszego społeczeństwa żyje w pewnego rodzaju „katolickiej bańce”, którą trudno przebić. Cóż, nie trzeba by było tego robić, gdyby kościół kwestię tożsamości płciowej i orientacji seksualnej po prostu zostawił w spokoju. Takiej bohaterki i dumnej reprezentatki jak Yami zazdroszczę społeczności LGBT! PS Cieszę się, że osoba autorska pokazuje też namiastkę kultury meksykańskiej!

podczas gdy tak naprawdę chcemy po prostu normalnie funkcjonować. Nie chcę, aby wszyscy bliscy mi ludzie zaczęli się ode mnie sukcesywnie odwracać. Nie chcę, żeby moja własna rodzina się mnie wyparła i wyrzuciła z domu. To się nazywa instynkt samozachowawczy, a nie obłuda. Nie jestem nikomu winna prawdy i będę otwarcie mówić o swojej seksualności tylko wtedy, kiedy poczuję się na to w pełni gotowa. Niewykluczone, że nie nastąpi to już nigdy, kurwa, więcej." ☆☆ "– Dla­cze­go Bóg stwo­rzył mnie ta­kie­go, skoro nie chce mnie za­ak­cep­to­wać w tej for­mie, co?" Niezwykle wartościowa książka, którą powinien przeczytać każdy młody człowiek, bez względu na orientację seksualną. Opowieść o dorastaniu, szukaniu własnej drogi oraz sile i determinacji w dążeniu do tego, by pozostać sobą. Yamilet, jej rodzina i przyjaciele, trochę nas emocjonalnie przeczołgają, będzie śmiech ale też i łzy, ale nie obawiajcie się bo całość mimo wszystko jest w odbiorze dosyć lekka. W założeniu " Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole" to pozycja skierowana raczej do młodszego odbiorcy, ale moim skromnym zdaniem, oczaruje każdego kto po nią sięgnie. Uwierzcie mi też na słowo, że Yami to bohaterka, która musicie poznać, pokochacie tę dziewczynę od pierwszej strony. Autentyczna i wielowymiarowa, nie przegapcie tej historii.

nie czuje się akceptowana przez swoich rodziców i ukrywa przed nimi swoją orientację seksualną. Historia dziewczyny, na której barkach niesprawiedliwie spoczywa odpowiedzialność za bezpieczeństwo brata, a mimo tego ciągle czuje ona, że robi za mało. Historia matki, dla której religia kreuje rzeczywistość. Historia natolatki, która myśli, że lepiej udawać, że jest heteroseksualna niż ponosić konsekwencje otwartego mówienia o tym, że jest lesbijką. Historia latynoski, która praktycznie zawsze jest tą „inną”. Książka zachwyciła mnie swoją wielowymiarowością. Porusza tak wiele istotnych tematów i zdecydowanie nie można sprowadzić jej wyłącznie do tęczowej historii o lesbijce chodzącej do katolickiego liceum. Chociaż historia Yamilet wielokrotnie mnie wzruszyła i nie raz wywołała morze łez, gdyż porusza naprawdę bolesne tematy, poczucie humoru głównej bohaterki sprawiło, że przez „Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole” po prostu płynęłam (i nie mogłam się od niego oderwać!). Chcę częściej poznawać spojrzenie na świat takich bohaterek jak Yamilet. Zadziornych, charakternych, które może nie są królowymi pewności siebie, ale nie boją się stanąć w obronie bliskich i uczą się coraz głośniej mówić swoim własnym głosem. Dziewczyn, które chcą być dobrym przykładem dla innych w ważnych sprawach, jednak mających swoje słabości. Yamilet, jej nowa przyjaciółka Bo, brat Cesar, mama, rodzice Bo to postaci, które zostały doskonale wykreowane. Właściwie każda osoba pojawiająca się w książce była niezwykle autentyczna, dzięki czemu fabuła zyskała prawdziwego charakteru. Bardzo polecam tę niezwykłą historię każdemu!

mnie język. W tej książce młodzież mówi, jak młodzież w rzeczywistości! Rzadko się to zdarza. Często mamy do czynienia z pseudo-młodzieżowym językiem, natomiast ,,Przewodnik" został napisany i przetłumaczony (!) rewelacyjnie. Nie jest to łatwa książka. Przepełniona bólem powieść Sonora Reyes dotyka tak bardzo, bo problemy w niej przedstawione mogą być dla wielu nastolatek i nastolatków bliskie. To jest właśnie chyba największy atut ,,Przewodnika"- historia o młodych dla młodych. Nie znajdziecie to sztucznych rozmów, sytuacji, czy dram, wszystko jest bardzo prawdziwe. Kocham postaci w tej książce! Yami to po prostu królowa, UWIELBIAM ją 💛 Energia między nią a jej bratem jest magiczna! Bo to największa icona świata <3 Ciekawą bohaterką jest też mama Yamilet. Mega interesującą kreacja, podobał mi się jej rozwój. Mimo ilości bólu występującego w tej powieści, jasnym punktem jest relacja Bo i Yami. One razem są jeszcze lepsze niż osobno. Kocham tę chemię między nimi! Trudno ubrać w słowach miłość jaką darzę tę książkę. Jednym wątkiem bardzo zagrała mi na emocjach (prawie płakałem w samolocie). To co dzieje się z Cesarem było mocne, i na szczęście, bardzo dobrze opisane. ,,Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole" to nie jest lekka młodzieżówka, ale totalnie warto po nią sięgnąć. Mówi o problemach, ale i pokazuje jak można się z nimi mierzyć. Lektura obowiązkowa dla młodych. Bardzoooooo polecam 💛

na początku nie oczekiwałam od niej niczego wielkiego. Jednak kiedy zaczęłam czytać, to już od pierwszych stron wiedziałam, że będę ją uwielbiać. Książka która momentami była zabawna, a momentami smutna. Porusza w dość poważny sposób bardzo ciężkie problemy, jednak nasza bohaterka Yami, radzi sobie z nimi. Bohaterowie bardzo mnie urzekli, Yami, Cesar, Bo i ich przyjaciele byli przecudowni!! Bardzo chciałabym mieć takich troszczących się o siebie nawzajem przyjaciół. Humor w tej książce jest cudowny, ale także w pewnych momentach kiedy Yami miała atak paniki czułam dziwne uczycie którego nie potrafię wyrazić. Jedyne czego trochę nie rozumiem, ale to napewno przez to, że jestem myśli, że ludzie się w pełni nie zmieniają i nigdy tego nie zrobią, ale mam na myśli matkę Yami i Cesara [których relacja była TAK CUDOWNA]. Ich matka bardzo szybko zmieniła swoje nastawienie i zaczęła przeklinać. Ale i tak ją uwielbiam od momentu kiedy się zmieniła i Yami zrobiła coming out. CZYTAJCIE PRZEWODNIK LESBIJKI PO KATOLICKIEJ SZKOLE!!!

pozytywnych!). książka była IDEALNA, nie mogę powiedzieć o niej nic złego. w cudowny sposób przedstawia ważne i trudne tematy (rasizm itp.). bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani - Yami- główna bohaterka, wręcz skradła moje serce. była ogromnie silna i pewna siebie, nie bała się mówić co myśli przy czym troszczyła się o całą rodzinę, choć czasami zapominała o samej sobie. z całego serduszka polecam wam tę pozycję! uważam, że się nie zawiedziecie <3

szkolę, po tym jak jej najlepsza przyjaciółka wyoutowała ją przed cała szkołą. W obecnej, katolickiej, postanawia nie przyznawać się do swojej orientacji. Ale czy jej to wyjdzie… Fabuła brzmi dobrze, ale w moim odczuciu książka była nuda (dopiero na ostatnich 100 stronach działo się cokolwiek). Wg mnie pozycja przehypowana nie tylko przez samo wydawnictwo, ale i przez resztą społeczności książkowej. Pamiętajmy, że w książkach ważna jest też fabuła, a nie tylko fakt poruszania ważnych tematów (tu społeczność LGBT). Moja ocena to 3/5

którą człowiek czyta w dwa dni aby później odłożyć ją z powrotem na półkę i nigdy więcej do niej nie zajrzeć. Ale od początku... Życie nastoletniej Yami zdecydowanie nie jest usłane różami. Dziewczyna traci najlepszą przyjaciółkę, zostaje również wyoutowana bez swojej zgody. Prowadzi ją to do zmiany szkoły z publicznego liceum na prywatną, katolicką akademię, gdzie narażona jest na dyskryminację. Jedną z niewielu osób, którym Yami naprawdę ufa jest jej ojciec, który został deportowany do Meksyku. Dziewczyna mieszka z matką, której boi się powiedzieć o swojej orientacji oraz z bratem, który przez długi czas jest jej jedynym przyjacielem. Choć Yami wydaje się, że jej życie jest skończone, w nowej szkole poznaje osoby, które pokazują jej, że jeszcze nie wszystko stracone. Nie będę kłamać - "Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole" poruszył mnie o wiele bardziej, niż mogłabym się spodziewać. Podczas lektury śmiałam się na głos, płakałam, martwiłam się o główną bohaterkę jak i cieszyłam się razem z nią. Choć z pozoru się tak nie wydaje, książka porusza wiele poważnych tematów, których nie spodziewałam się tam znaleźć. Mamy tu rozważania na temat kultury, majątku, własnej identyfikacji oraz religii. Te ostatnie uderzyły mnie chyba najbardziej, przysięgam, miałam łzy w oczach gdy bohaterowie zadawali sobie pytanie "czemu Bóg stworzył mnie w ten sposób, skoro nie może mnie takim zaakceptować?". Koniec końców po burzy zawsze wychodzi słońce a "Przewodnik..." pokazał mi (jak i z pewnością wielu innym czytelnikom), że nie można bać się być sobą🌈 Całym sercem pokochałam zarówno Yami jak i jej przyjaciół, brata oraz mamę. Każdy z bohaterów był na swój sposób wyjątkowy i niesamowity. Bardzo podobały mi się również nawiązujące do Dekalogu tytuły rozdziałów, jak i przepiękna okładka, przypominająca średniowieczną ikonę. Jeśli jeszcze zastanawiacie się, czy warto zabrać się za tę książkę - warto!

mnie "uderzy". zaczynając, życie Yami, nie jest łatwe. traci ona swoją dotychczasową przyjaciółkę Biancę, która wyoutowuje ją bez zgody. Yamilet zmuszona jest zmienić szkołę, ale strach przed dawną przyjaciółką nie jest jedynym powodem. bohaterka przedewszystkim chce chronić brata, Cesara, który w poprzedniej placówce często wdawał się w bójki. rodzeństwo Flores przenosi się więc do Slayton Catholic School, gdzie obawy Yami o dyskryminację jej i jej brata rosną. jedna z najważniejszych osób dla Yamilet jest jej ojciec, który nie uczestniczy w ich życiu rodzinnym w Phoenix. został deportowany do Meksyku. Yami mieszka z mamą i bratem. dziewczyna boi się powiedzieć mamie o swojej orientacji przez co skrywa to w sobie. w nowej szkole Yami poznaje nowe osoby, które w niedługim czasie stają się częścią jej życia. czy płakałam? tak. czy się śmiałam? oj zdecydowanie. podczas czytania towarzyszyło mi wiele sprzecznych emocji. martwiłam się o Yami, ale jednocześnie kibicowałam, bardzo wczuwając się treść książki. ta pozycja porusza masę ważnych tematów. przedewszystkim odnajdywanie siebie w swojej kulturze, ale i religię czy swoją identyfikację. było to trudne, bardzo. dosłownie przeżywałam kryzysy z bohateram i tak bardzo chciałam przytulić Yami i Cesara i okazać im swoje wsparcie. przewodnik lesbijki po katolickiej szkole uczy i pokazuje dumę z bycia sobą!<3 tw! homofobia, rasizm, trudne relacje z rodziną, wyoutowanym kogoś beż jego zgody, myśli samob0jcze pamiętajcie, że osoba autorska jest niebinarna i używa zaimków (oni/ich) 5/5☆

pogłębione. Najbardziej w pamięć zapadł mi moment w którym Yamilet dowiaduje się o myślach samobójczych swojego brata Cesara. Ogromnie liczyłam na to, że dostaniemy choćby fragment z jego punktu widzenia i dowiemy się jak naprawdę wyglądała jego relacja z Jamalem. Niestety, wątek ten potraktowany został nieco płytko i na początku [ten zabieg spłycania niektórych spraw] próbowałam sobie tłumaczyć tym, że w końcu to młodzieżówka, ale czy naprawdę to cokolwiek tłumaczy? Chętnie dowiedziałabym się więcej o Cesarze i Jamalu, których historia wydaje się być równie ciekawa co ta głównej bohaterki. Koniec końców "Przewodnik Lesbijki po Katolickiej Szkole" oceniłam na cztery gwiazdki. Czuje, że przez długi czas będzie to dla mnie 'comfort read' do którego będę wracać myślami nie tylko w ciężkich dla mnie momentach - ta opowieść niejednokrotnie wywołała uśmiech na mojej twarzy, ale również ogromnie wzruszyła! W większości bohaterów zakochujemy się już od pierwszych stron, a Yamilet inspiruje do walki o swoje i do bycia dumnym z tego kim się jest. Jeśli to was nie zachęciło to powiem wprost: PROSZE CZYTAJCIE!

tematów lub przez uwzględnianie reprezentacji różnych mniejszości. Jeszcze kilka lat temu ciężko było znaleźć tego typu tytuł, który nie ogranicza się wyłącznie do gejów lub, mówiąc szerzej, mlm (i nie mam tu na myśli piramidy finansowej, tylko „men loving men”), dlatego cieszy mnie promowanie literatury młodzieżowej, która stawia na większą różnorodność. Nikogo nie zaskoczy, że główna bohaterka „Przewodnika” jest… lesbijką. Nie trzeba chyba również zbyt wiele wspominać o fabule, bo tytuł mówi sam za siebie- warto jednak podkreślić, że nie jest to jedyne, co książka ma do zaoferowania. Rodzina Yami pochodzi z Meksyku i wątek dotyczący jej tożsamości czy problemów rodzinnych jest niezwykle istotny dla całości. Poza tym bohaterka wyraźnie odstaje od swoich kolegów również jeżeli chodzi o status materialny czy pochodzenie klasowe- motyw intersekcjonalności nie jest tu może pogłębiony, ale wierzę, że dla wielu młodych czytelników może być przyczynkiem do dalszych rozważań. Poza główną bohaterką mamy również postaci, które reprezentują inne mniejszości, nie tylko te seksualne. Oczywiście, nadal to jest książka młodzieżowa i nie powinno się wymagać od niej poważnych analiz społecznych, ale zasygnalizowanie pewnych problemów przez zabawę kliszami i ogranymi w kulturze motywami (początek mocno kojarzył mi się z „Mean Girls”) zdecydowanie wystarcza. Osoba autorka pisze przyjemnie, a książka jest bardzo rozczulająca, dzięki czemu udało mi się ją pochłonąć praktycznie na jedno posiedzenie. Polecam zwłaszcza, jeżeli szukacie czegoś lekkiego na lato.

Utrata bliskiej osoby odbija się na Yami, szczególnie niechciane wyoutowanie dziewczyny jest dla niej czymś, czego nie spodziewała się po Biance. Światełkiem w tunelu okazała się zmiana szkoły, okazją, do rozpoczęcia nowego życia i nie popełnienia tego samego błędu, jak w przypadku przyjaźni z Biancą. Slayton to szansa na nowe znajomości oraz unikanie byłej przyjaciółki, a także dobre miejsce do obserowania swojego brata Cesara, który słynął z wdawania się w bójki. Jednak, aby Yamilet mogła uczęszczać do tej szkoły, musiała znaleźć pracę, by zarobić pieniądze i opłacić swoje czesne. Dodatkowo stresujące dla niej jest ukrywanie swojej orientacji seksualnej przez rodzicami, chociaż najbardziej obawia się ona reakcji swojej mamy, która wskazuje się wyjątkową religijnością. Sytuacja głównej bohaterki nie staje się łatwiejsza, gdy pierwszego dnia w szkole katolickiej poznaje Bo, która pierwszym wrażeniem oczarowała Yami. Warto wspomnieć, że Bo porusza bardzo ważne tematy, jest odważna i nie kryje się z tym, że jest lesbijką. Yami jest osobą myślącą o przyszłości, dlatego za wszelką cenę stara się zarobić i odłożyć jak najwięcej pieniędzy, przy okazji mając oko na swojego brata. Muszę przyznać, że styl pisania w tej książce bardzo przypadł mojej osobie do gustu i największym atutem są podane trigger warning w notce od osoby autorskiej, zatem zanim zaczniecie czytać, polecam się z nimi zapoznać. Ta lektura idealnie nadaje się do czytania podczas trwającego obecnie miesiąca dumy, a także napisana została przez osobę niebinarną. Bohaterzy doświadczyli niejednokrotnie homofobii czy rasizmu ze strony rówieśników, a także od swoich rodziców, którzy nieświadomie krzywdzili swoimi słowami własne dzieci. Czytając kilkukrotnie napotkałam sceny, w których po prostu miałam ochotę się rozpłakać i pójść przytulić bohaterów, którym działa się krzywda. Nie zasłużyli na nieprzyjemności, jakie ich spotkały. Pomimo smutnych momentów, było więcej tych, które chwytały moje roztrzaskane serce i sklejały je na nowo. Przyjaźń pomiędzy bohaterami, zauroczenie czy spędzanie ze sobą czasu, które zostało uchwycone w uroczy i miły sposób. Nie chciałabym nikomu zaspojlerować książki, dlatego na tym zakończy się wymienianie dobrych rzeczy z życia bohaterów, bo prawdopodobieństwo tego, że uwzględnię przypadkiem ważne wydarzenie lub fakt z książki jest bardzo duże. Ta książka porusza przede wszystkim bardzo ważne tematy, o których mowa jest już w pierwszych rozdziałach. Dajcie się ponieść tej historii. Na zakończenie chciałabym jeszcze dodać, że nikt z Was nie jest sam i warto rozmawiać o tym, jak się czujecie oraz iść do specjalisty, jeżeli czujecie, że coś jest nie tak. To żaden wstyd. Dbajcie o siebie oraz swoje zdrowie psychiczne i fizyczne. Trzymajcie się ciepło, ściskam P. xx Bardzo dziękuję @weneedyabooks @wydajenamsie za możliwość recenzowania przewodnika, to cenna książka. 5/5⭐ ꒰ hastags ꒱ #bookstagram #books #bookstagrampolska #booklover #recenzja #reading #bookstagrampl #readingwithme #bookart #bookstore #światksiążki #goodbook #literatura #czytamksiążki #instabook #bookworm #readingchallenge  #instaczyta #aesteticphoto #bookshelf #library #pridemonth #mlm #wlw [ 📚 ] recenzja ❝Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole❞ Sonora Reyes Przez wyznanie uczuć swojej przyjaciółce wszystko w życiu Yamilet Fores przewraca się do góry nogami, niestety w tym negatywnym sensie. Utrata bliskiej osoby odbija się na Yami, szczególnie niechciane wyoutowanie dziewczyny jest dla niej czymś, czego nie spodziewała się po Biance. Światełkiem w tunelu okazała się zmiana szkoły, okazją, do rozpoczęcia nowego życia i nie popełnienia tego samego błędu, jak w przypadku przyjaźni z Biancą. Slayton to szansa na nowe znajomości oraz unikanie byłej przyjaciółki, a także dobre miejsce do obserowania swojego brata Cesara, który słynął z wdawania się w bójki. Jednak, aby Yamilet mogła uczęszczać do tej szkoły, musiała znaleźć pracę, by zarobić pieniądze i opłacić swoje czesne. Dodatkowo stresujące dla niej jest ukrywanie swojej orientacji seksualnej przez rodzicami, chociaż najbardziej obawia się ona reakcji swojej mamy, która wskazuje się wyjątkową religijnością. Sytuacja głównej bohaterki nie staje się łatwiejsza, gdy pierwszego dnia w szkole katolickiej poznaje Bo, która pierwszym wrażeniem oczarowała Yami. Warto wspomnieć, że Bo porusza bardzo ważne tematy, jest odważna i nie kryje się z tym, że jest lesbijką. Yami jest osobą myślącą o przyszłości, dlatego za wszelką cenę stara się zarobić i odłożyć jak najwięcej pieniędzy, przy okazji mając oko na swojego brata. Muszę przyznać, że styl pisania w tej książce bardzo przypadł mojej osobie do gustu i największym atutem są podane trigger warning w notce od osoby autorskiej, zatem zanim zaczniecie czytać, polecam się z nimi zapoznać. Ta lektura idealnie nadaje się do czytania podczas trwającego obecnie miesiąca dumy, a także napisana została przez osobę niebinarną. Bohaterzy doświadczyli niejednokrotnie homofobii czy rasizmu ze strony rówieśników, a także od swoich rodziców, którzy nieświadomie krzywdzili swoimi słowami własne dzieci. Czytając kilkukrotnie napotkałam sceny, w których po prostu miałam ochotę się rozpłakać i pójść przytulić bohaterów, którym działa się krzywda. Nie zasłużyli na nieprzyjemności, jakie ich spotkały. Pomimo smutnych momentów, było więcej tych, które chwytały moje roztrzaskane serce i sklejały je na nowo. Przyjaźń pomiędzy bohaterami, zauroczenie czy spędzanie ze sobą czasu, które zostało uchwycone w uroczy i miły sposób. Nie chciałabym nikomu zaspojlerować książki, dlatego na tym zakończy się wymienianie dobrych rzeczy z życia bohaterów, bo prawdopodobieństwo tego, że uwzględnię przypadkiem ważne wydarzenie lub fakt z książki jest bardzo duże. Ta książka porusza przede wszystkim bardzo ważne tematy, o których mowa jest już w pierwszych rozdziałach. Dajcie się ponieść tej historii.

a jednak mimo tego byłam zaskoczona ile przeróżnych emocji we mnie wywołała. TW: hom0fobi@, r@sizm, myśli sam0bó.jcze Historia opowiada o Yamilet, która została odcięta przez swoją przyjaciółkę po tym jak wyznała jej miłość. Od tamtej pory życie Yami zmienia się, a bohaterka przenosi się do katolickiej szkoły, w której musi zmierzyć się z nowymi wyzwaniami. Ależ to była cudowna lektura! Jestem zachwycona tym ile ciepła i pozytywnych wartości znalazłam w tej książce. W „Przedowniku...” znajdziecie queerowych bohaterów (występuje tutaj zarówno reprezentacja wlw jak i mlm) oraz różnorodność kulturową. Pokochałam bohaterów tej powieści i coś czuję, że z kilkoma mogłabym się zaprzyjaźnić. Szczególnie Yami skradła moje serce! Jest to wyjątkowa dziewczyna, która moim zdaniem bardzo wyróżnia się na tle postaci literackich z jakimi spotykałam się w ostatnim czasie. Yamilet to silna, zabawna i pewna siebie dziewczyna. Ogromnym atutem tej opowieści był dla mnie humor. Kilka razy zdarzyło mi się głośno zaśmiać. Nie raz też chciało mi się płakać i to niestety nie tylko ze wzruszenia, a przez niesprawiedliwość, która spotykała naszych bohaterów. Bardzo zaskoczyła mnie postać matki głównej bohaterki. Choć na początku za nią nie przepadałam to jednak bardzo doceniam jej postawę pod koniec książki. Jestem zachwycona powieścią stworzoną przez osobę autorską. Uważam, że jest to książka, którą powinien przeczytać każdy (nie tylko) młody człowiek, bo w piękny sposób uczy wrażliwości i otwartości na ludzi.

że nie natknie się na swoją byłą przyjaciółkę, a także chce uchronić swojego brata przed kłopotami. Co się stanie, gdy na jej drodze stanie piękna i cudowna Bo? Yami obiecała sobie nie zakochiwać się, a może jednak… To pierwsza książka LGBT, którą miałam możliwość przeczytać. Jest ona bardzo ciekawą pozycją nie tylko ze strony humoru, ale także powagi tematu. W książce znajdziemy treści dotyczące homofobii, rasizmu czy myśli samobójczych. Czytając ją możemy się śmiać, a także być smutni. To idealna książka dla tych młodszych (i nie tylko) osób, które walczą z wyrażaniem siebie. Swoich uczuć i emocji. Myślę, że ta książka może pomoc wielu zagubionym duszom i jest naprawdę warta przeczytania. Yami jest bardzo świetną i charyzmatyczną osobą. Od razu się z nią polubiłam i po pierwszych stronach wiedziałam, że ta historia bardzo mi się spodoba. Nie codziennie sięgam po książki o tej tematyce, ale myśle że będę teraz robić to częściej. Bardzo polecam! P.S. Dawno nie widziałam tak pięknej okładki! Te kolory są cudowne 😍💖

i taki zwyczajny, rodzinny sposób bycia. Ta książka była wspaniała. Naprawdę potrzebna, otwierająca oczy, zabawna i zakakująca. Te zwroty akcji ( co prawda nie jakieś mega bo to obyczajówka ) mnie urzekły. Do tego reprezentacja lgbtq+ jest tu świetnie przedstawiona. Bardzo podobał mi się też wątek rozwoju relacji z rodzicami. Od początku do końca byłam wciągnięta i cały czas wracałam myślami do tej historii.

najlepszą przyjaciółkę. Oprócz tego na barkach Yami ciąży odpowiedzialność za młodszego brata, który ma skłonności do pakowania się w kłopoty. Dziewczyna boi się też jak zareagują rodzice, jeśli dowiedzą się o jej orientacji i obawia się o swoją przyszłość. Na domiar złego ma właśnie rozpocząć naukę w nowej, katolickiej, szkole. Jak Yami odnajdzie się w miejscu, gdzie zdaje się nie pasować? 🌈🥀 ,,Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole" to ciekawa i bardzo wartościowa historia nastolatki, która kocha siebie i chciałaby być bezwarunkowo kochana przez swoich najbliższych. Ważną rolę w powieści zajmują relacje rodzinne. Osoba autorska znakomicie uchwyciła pragnienie akceptacji i wsparcia, jakie odczuwa każde dziecko wobec swoich rodziców. Niesamowicie zżyłam się z bohaterami, zwłaszcza z Yami i Cesarem. Wszystkie niepowodzenia i niesprawiedliwości, jakie ich spotykały, przeżywałam tak, jak gdyby byli moimi przyjaciółmi. Ta powieść ma w sobie wszystko, co najlepsze - ogromną dawkę emocji, ciekawe postaci, piękną relację między rodzeństwem, interesujące nawiązania kulturowe, humor oraz skłaniającą do refleksji fabułę. Polecam tę książkę nie tylko młodym. Polecam ją też - a może przede wszystkim - rodzicom. Wasze dzieci liczą na Was ❤️ 🌈 ,,Nie jestem nikomu winna prawdy i będę otwarcie mówić o swojej seksualności tylko wtedy, kiedy poczuję się na to w pełni gotowa" TW: homofobi@, r@sim, myśli s@mobójcze

nasza obecność była dla bliskich komfortowa. W młodym wieku myślimy o dorosłości, tracąc przy tym proces odkrywania siebie. Może moglibyśmy być sobą, gdyby otoczenie nie wzbudzało w nas poczucia winy i nie oceniało, kim jesteśmy. Yamilet rozpoczyna naukę w katolickiej szkole razem ze swoim bratem - Ceasarem. Mimo że jest między nimi znikoma różnica wieku, to dziewczyna czuję się odpowiedzialna za brata. Dla jej matki on jest tym cudownymi dzieckiem, a ona ma go mieć wiecznie na oku. Mieszkają sami w trójkę, ojciec Yami i Ceasara został deportowany do Meksyku, tym samym na naszą bohaterkę trochę spadł obowiązek opieki nad bratem, a także znalezienie pracy, aby opłacić czesne za szkołę. Yami wyznała dopiero jednej osobie, że jest lesbijką, swojej przyjaciółce, która ją odrzuciła i wyraźnie dała jej odczuć, że jej nie akceptuje. Yamilet boi się powiedzieć o tym matce, ponieważ wie, że ta jako zagorzała katoliczka wyrzuci ją z domu. Jej relacja z bratem wygląda na silną, jednak ich problemem jest unikanie rozmów na trudne tematy. Ta historia pokazuje jak ważna jest rozmowa, nawet na najprostsze z pozoru tematy. Jak młodzi ludzie nie mogą być w pełni sobą, nawet przy bliskich, to że rodzice potrafią zabrać nam te młodzieńcze lata, w których powinniśmy szukać swojej drogi, cieszyć się każdym etapem tej wędrówki i po prostu zbierać doświadczenie, które pomoże nam odkryć siebie. Natomiast szkoła tłamsi w nas to, kim chcemy być i co mamy myśleć. Często nastolatkowie muszą iść drogą, z przepaską na oczach. Cały czas skupiają się na dotarciu do celu bez szwanku, nie wiedząc, co mijają. Kiedy znajdują się już u kresu wędrówki, są zagubieni, bo to, co miało im pomóc stać się w pełni sobą, było niewidoczne. Ta powieść to mieszanka smutnych i radosnych momentów z życia wielu nastolatków.

postaci zostały wykreowane z niesamowitą precyzją i dbałością o zachowanie indywidualności, niepowtarzalności. - Autentyczność fabuły, która dla osób ze społeczności LGBTQ+ może być zupełnie nowym doświadczeniem. Po raz pierwszy spotkałem się z tak dobrze napisanymi motywami szkoły katolickiej i wiary. - Książka w przepiękny sposób traktuje o rodzinie, przyjaźni, a także lojalności, zmianom. Ta pozycja mogłaby się znaleźć w licealnym kanonie lektur! - Ten sapphic romcom rozczula i gwarantuje ocieplenie w najzimniejszy dzień w roku, dzięki czemu nie trzeba ubierać specjalnie kurtki. - Sonora Reyes stworzyło tytuł, od którego nie można się oderwać, przez co całość można skończyć w jeden wieczór. „Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole” to książka, którą przeczytałem dwa razy. W oryginale i znakomitym tłumaczeniu Dominika Górki. Z całego serca polecam!

tego faktu pozytywnie, postanawia również odciąć się od Yami. W konsekwencji nasza główna bohaterka przenosi się do katolickiej szkoły, uznając to za nowy start, który pozwoli na ułożenie swojego życia. Nie dość, że Flores musi mieć oko na brata Cesara, matka każe jej zapłacić za czesne w Slayton Catholic. Dziewczyna stale poszukuje pracy, próbuje ukrywać swoją orientację przed otoczeniem, a także znaleźć nowych znajomych. Pozornie łatwe rzeczy, okazują się dla dziewczyny wielkim wyzwaniem – nowe zauroczenie, homofobia, rasizm, czy faworyzowanie dzieci ze strony rodziców, to dopiero początek góry lodowej, z którą musi zderzyć się Yamilet. Jak potoczą się jej dalsze losy? „Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole” to książka, która bezpowrotnie podbiła moje serce na wszystkie możliwe sposoby – roztrzaskała je, aby na koniec zostało na nowo posklejane. Porusza multum ważnych tematów, co czyni ją naprawdę wartościową młodzieżówką. Przed przeczytaniem jej warto zapoznać się z TW, bo pomimo wszystkich zalet, pozycja mogłaby wyrządzić wam wiele krzywdy. Styl pisarski okazał się niezwykle lekki i to dzięki niemu czytanie „Przewodnika…” było jedną wielką przyjemnością. Za każdym razem, gdy sięgałam po książkę, odcinałam się od otaczającego mnie świata, przeżywając historię razem z Yamilet i Cesarem. Jedynym uszczerbkiem, który co prawda nie przeszkadzał mi jakoś bardzo, było wplatanie momentami „młodzieżowego słownictwa”. Tekst nie przedstawiał się żenująco, ponieważ te powiedzenia stosowane są obecnie, ale wraz z upływem czasu będą one spostrzegane jako usilne próby bycia na czasie. Bohaterowie to moja ulubiona część tej książki. Pokochałam całym sercem to, jak zostali wykreowani – każdy z nich przeszedł pewnego rodzaju przemianę, dorastając wraz z biegiem wydarzeń. Relacje rodzeństwa przyniosły mi ogrom ciepła – uwielbiam to jakim wsparciem są dla siebie Yami i Cesar, mimo że nie zawsze było kolorowo. CHCIAŁABYM TEŻ WYKRZYCZEĆ CAŁEMU ŚWIATU, JAK BARDZO KOCHAM BO I JEJ RODZICÓW! Przysięgam, że to są nowe postacie, które trafią do grona moich comfort characters. Za każdym razem gdy pojawiały się ich imiona na kartkach, uśmiech sam cisną mi się na usta. Bezgraniczna miłość, troska i opiekuńczość, a także traktowanie nieznajomych jak własne dzieci zalewało mnie falą czułości, dlatego relacje rodzicielskie to kolejna cudowna strona tej książki, przedstawiona w niezwykle rzeczywisty i ujmujący sposób. Relacje. Ciągle te relacje, ale są one nieodłączną częścią historii - elemenetem, który nadaje "Przewodnikowi..." prawdziwości, jednocześnie ukazując, że w naszych bohaterach i ich więziach możemy odnaleźć siebie. Nie powinniśmy czuć się samotni. Wątek romantyczny prowadzony jest w tej pozycji stopniowo i realnie, cudownie urozmaicając dalsze czytanie. „Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole” to książka, wobec której miałam brak oczekiwań, a jednak trafiła do grona moich ulubieńców. Jest to idealny tytuł na pride month i nie tylko. Serdecznie wam go polecam, bo o tej pozycji można mówić naprawdę wiele, ale najpierw musicie przekonać się sami. TW : homofobia, rasizm, próba i myśli samobójcze

że nie jestem inna niż Bo. Chciałabym móc pozbyć się tego czynnika składającego się na to, kim jestem, który powoduje u mnie kompleks niższości." Po tym, jak Yamilet została odrzucona przez swoją przyjaciółkę ma nowe priorytety przed pójściem do nowej szkoły: ochrona brata, sprawienie, aby jej mama była dumna i nie zakochanie się. Ta książka sprawiła, że poczułam się zrozumiana. Yamilet to niesamowicie silna postać, która każdego dnia walczyła sama z sobą. Starała się ukryć to, kim naprawdę była. Zupełnie jak niejedna osoba w prawdziwym świecie. Dała mi komfort, jakiego potrzebowałam. Ta dawka komfortu, zrozumienia i miłości to coś, czego niejedna osoba potrzebuje, a ,,Przewodnik lesbijki.." właśnie to oferuje. Poznawanie siebie, próba akceptacji i komfort. Mimo że tematem głównym książki jest samoakceptacja, to osoba autorska porusza bardzo ważne tematy, takie jak rasizm, homofobia, imigracja, trud związany z myślami samobójczymi i terapię jednego z bohaterów. Sonora niezwykle dobrze opisało wszystko bardzo dobrze i pomimo tych właśnie rzeczy, przez książkę się niemal płynie. Bohaterowie to osoby, które chciałabym poznać. Przyjaciele Yami to osoby, z którymi chciałoby się zaprzyjaźnić. Niezwykle wyraziści, z charakterem i każdy z nich jest wyjątkowy. Bo- jestem w niej zakochana bez końca. To, jak odważna jest, jak bardzo stara się zmienić cokolwiek na świecie, wokół siebie- jest niezwykle cenne i naprawdę ją za to podziwiam. Jeżeli więc szukacie książki wlw, z ogromną dawką miłości, podczas której będziecie się zarówno uśmiechać, śmiać i płakać, wspaniałych bohaterów, ale również ważne tematy to koniecznie sięgnijcie po ,,Przewodnik lesbijki po katolickiej szkole". Mogę wam niemal na 100% zagwarantować, że się nie zawiedziecie!

o tym powiedzieć innym ale jest lesbijka. Otrzymuje wsparcie od brata ale nie od rodziców, są nietolerancyjni więc od czasu kiedy jest pewna swojej orientacji, nic im nie mówi. Prześladują ja myśli o jej byłej przyjaciółce. Martwi się o brata. I musi ciężko pracować w razie gdyby mama dowiedziała się o jej orientacji i wyrzuciła by ją z domu. Książka, która raz jest zabawna a raz na tyle przykra, że nie da się tego opisać słowami. Ciekawa pozycja nie patrząc na to, że nie raz mogła mnie trochę przymulic co nie odbiera jej atrakcyjności i piękności opisania poruszanych problemów. Bardzo fajna pozycja która po mimo to, że porusza ważne i bardzo delikatne tematy potrafi przekazać wakacyjny, szkolny, nastoletni klimat🥺. Polecam serdecznie!!!

postanawia przenieść się wraz z bratem Cesarem do prywatnej, katolickiej i bardzo białej szkoły. Bycie jedną z jedynych Latynosek w tego typu szkole byłoby wystarczająco trudne, gdyby nie to, że Yami musiała tak bardzo starać się pozostać w ukryciu, bojąc się reakcji swojej mamy. Ale kiedy Yami zaczyna szkołę i poznaje Bo, wszystko się zmienia. Bo jest osobą otwartą i nie boi się być sobą w żadnych okolicznościach. W miarę jak Yami i Bo zbliżają się do siebie, ona również może zmienić zdanie Yami na ten temat. Jak wspomniał* Reyes w dedykacji, ta książka jest o miłości. I jest w niej miłość, a ja naprawdę uwielbiam Bo i Yami razem. Jest to relacja, w której chciałabym być. Ale ta książka jest także o miłości rodzinnej i to jest zdecydowanie moja ulubiona część tej książki. Yami i Cesar mają tak wspaniałą (i realistyczną) dynamikę rodzeństwa. A to, jak ich relacje z mamą zmieniają się i rozwijają w trakcie książki, jest tak fascynujące i mocne. Szczerze mówiąc, tak bardzo kocham ich mamę. To była historia, która trafiła w miłość w każdej definicji tego słowa. Książka porusza też wiele innych tematów, takich jak przywłaszczenie kulturowe, nieświadomy i świadomy rasizm, coming out, problemy ze zdrowiem psychicznym i wypieranie się rodziców. Mogłabym poświęcić każdemu z nich akapit na temat tego, jak dobrze i z wyczuciem książka poradziła sobie z każdym z tych tematów, ale zajęłoby mi to całą wieczność. Wystarczy powiedzieć, że ta książka porusza wiele poważnych kwestii i robi to naprawdę dobrze, a jednocześnie jest mocna i wzruszająca. ig: @ilest_troptard

that. I'm supposed to be thinking about Hunter, and how he says my name right and buys me cookies. Hunter who blushes when I talk to him. Hunter...who is not a girl." ⛪Lesbiana's Guide to Catholic School⛪ talks about sixteen year old Yamilet🧵 who's starting new Catholic school⛪ after her now-ex-best-friend outed her... "I shouldn't have to talk about it if I don't want to. I don't want to have to tell everyone." In her new school Yami🧵 meets Bo and falls for her. But Yami🧵 doesn't want anybody to know that she's lesbian👭 so she pretends to be straight.👫 "I look away and ask myself my new motto, WWSGD? What Would a Straight Girl Do? I can acknowledge a cute butt straightily, right?" This guide was amazing, Yami's🧵 internal monologue was hilarious, but ‼️this book also deals with heavy topics like homophobia and racism.‼️ "Tú eres mi otro yo." Big part of this book is Yamilet's🧵 brother Cesar🗿. He was the funny character, always smiling, making jokes, until he wasn't... His storyline broke me😭, I saw that coming, but still :'((( "Is it so bad that I wanted to give and receive the same level of affection from my friends as everyone else? But since I liked girls, every bit of physical contact is taken as sexual. It's lonely." This book was good, funny, sad, just read it! It'll make u laugh, cry sad tears and happy tears🫂 5/5⭐ Thanq @weneedyabooks for the book to review!